Ewa Kostarczyk
Koszty bio-psycho-społeczne mobbingu
Starzenie się mózgu jest wynikiem normalnych procesem związanych z wiekiem. Zmiany te obejmują:
1.zmiany morfologiczne, np. atrofia kory mózgowej, redukcja ilości oraz wielkości neuronów, a także zmiany w komórkach nie neuronalnych (astrocyty, glej) prowadzące do spowolnienia procesów przekazywania informacji w układzie nerwowym,
2.zmiany wewnątrzneuronalne prowadzące do niewydolności neuronalnej,
3.zmiany funkcjonalnych, polegających na zmniejszeniu przepływu krwi w mózgu, obniżeniu utylizacji tlenu, glukozy itp.
Zmiany mają charakter globalny i zależą od innych chorób układowych na które zapadamy wraz ze starzeniem się oraz od naszego sposobu życia, czyli od tego w jaki sposób korzystamy z naszego układu nerwowego oraz jego struktur.
Atrofia kory mózgowej jest zmianą najszybciej uchwytną i najwyraźniej widoczną w dostępnych badaniach mózgu. Parę lat temu Akademia Medyczna w Poznaniu zakupiła tomograf komputerowy czy rezonans magnetyczny i jako pierwsi oczywiście, trochę gwoli ciekawości nowej techniki skorzystali profesorowie tejże uczelni. Szybko zaniechali eksperymentowania, bo rutynowe badanie wykazywało im atrofię mózgu. Taka anegdota chodzi po Poznaniu i ponieważ w moim doświadczeniu indywidualnym jest ona uzasadniona, tym niemniej, jako naukowiec, chętnie porównałabym wyniki podobnych badań przeprowadzonych na równolatkach, profesorach przeciętnego uniwersytety stanowego w USA.
Atrofia kory mózgowej jest dodatkowo wynikiem zmian degeneracyjnych w obwodowym układzie nerwowym: demielinizacja neuronów czuciowych, redukcja ich ilości itp., co powoduje, że do mózgu informacje docierają wolniej i mniej obficie. Można ją zaobserwować nawet u całkiem zdrowych 30 latków (z rozleniwionym umysłem) a także u osób z depresją.
strony: [1] [2] [3]
|